Bu günde akşam oldu, akşamlar benim arkadaşım karanlık yoldaşım oldu.Ben karanlıktan ve akşamlardan korkmuyorum tek korkum akşamların gündüz olması ve günün ışıması.Aydınlık ve ve ışık beni korkutuyor.Önceleri gündüzleri severdim ama artık bana arkadaş bana dost olan geceleri ve karanlığı seviyorum, bu yazıları yazarken bile ufacık ışıktan yararlanıyorum, ışık bile beni rahatsız ediyor.
Herşeyin üstüne örtü gibi inen bu karanlık benim içimi aydınlatıyor.İnsanların çirkin yüzleri karanlıkta görünmüyor.
Ben gecelerin ve yanlızlığın benle artık özleştiğini anladım,benim artık gündüzüm yok sadece gecelerim var.
Ben karanlıkta geçmişimle beraberim benim aydınlığım geceler.
Bu benim kaçıncı ölümüm.
Yaşarken ölmek bu herhalde.
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
