Bir aşk şiiri doğuyor,
Yanımdaydın ama kilometreler vardı.
Ben utangaç, sen gülünç; İzmit sokaklarında
Sağımda sen, solumda uzun zamandır sen.
Düete başlamışız bir türküyü,
Gözlerimiz kaçamak,
Bedenlerimiz yapışık birbirine.
Kristo oldu olalı böyle bir ana şahitlik etmemiştir!
Sevgilim içini şiirle dolduruyorum,
Sokaklar kalabalık olsa ne olur?
Evvela ellerin kolumda,
Omuzumda avuç için
Böylece zamanı parçaya böldük.
Şimdi sen uzak yolları yaratansın,
Ben kahrolmaya yüz tutmuşum.
Diyorum ki inan sevgilim bana;
Diyorum ki adımıma ayaklarını koy;
Diyorsun ki yok olurum;
Diyorsun ki kış vakti..
Kayıt Tarihi : 19.7.2025 20:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!