İNSAN
Nedir bu kavgalar sonu gelmeyen
Kıskançlık, kötülük yapanlar insan
Paylaşmayı bilmez, kini bitmeyen
Bencilliği ile hep üzüyor insan.
Kardeşçe yaşamak ne kadar güzel
Kimseyi hor görme okuma gazel
El üstünde tutar olursun özel
Bazen çıkar için azıyor insan.
Kimseyi suçlama kusur arama
Kendini sorgula yanlış yapma
Uyanığım sanıp bir ahı alma
Senin niyetini seziyor insan.
Alttan alsan yine vermez bir yarar
Hem cana hem mala getirir zarar
Ukalalık eder her şeye işgüzar
Hep ver ...
Mehtaplı bir gecede karşıma çıktın,
yüzün ay gibiydi.
Sen aymıydın, ay sen miydi,
bilemedim...
Bahçelerimi eyleme viran.
bağım dağ olmadan gel.
Sensin sığındığım tek liman,
okyanuslarda boğulmadan gel.
Eyy hayat çok acımasızsın.
Beni ezdikçe ezdin.
Ne yaşamakta, ne mutlulukta,
ne sunacağın yarın ki umutta,
Nedir bu kavgalar sonu gelmeyen
Kıskançlık, kötülük yapanlar insan
Paylaşmayı bilmez, kini bitmeyen
Bencilliği ile hep üzüyor insan.
Seni yaza yaza bitiremedim kelimelerle.
Kalemde mürekkep, dilde söz kalmadı.
Çok anlamlar yükledim bütün cümlelerle.
Bir dünya sözleriminde bir önemi kalmadı.
Dost görünüp ardımdan kuyumu kazanlara,
seviyorum deyip, aldatmaya kalkanlara,
menfaat peşinde koşan yalakalara,
size diyorum size benim bunlara karnım tok.
Yakışıklı değilim karizmatik biri hiç değilim.
Malım yok, param yok gariban, fakir biriyim.
Yüreğimin yanına bir yürek olmasını isterim.
Kıran mı girdi beni sevecek bir hatun yok mu?
Senden başka sevmedim herkese kördüm.
Bitip tükenmeyen derdinle ne çileler gördüm.
Sağanak gibi yağmur oldum sellere döndüm.
Bir katrem üstüne düşmedi ya ona yanarım.
Halimden anlamadın eziyet ettin bana
Şimdi herkes gibisin öyle kırgınım sana
Bırak sefa sürmeyi kan kusturdun sen bana
Şimdi herkes gibisin öyle kırgınım sana.
Sensiz uyandım güne yine yanımda değildin
Telefonla arayıp, bir Günaydın bile demedin.
Ne beni çağırdın, ne de sen bana geldin.
Hani çok seviyordun, senin yalanın batsın.
Kendi yüreğimin hücresini mesken edindim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!