Gidişime bir sebep yoktu diyor muşsun!
Çıktığım o yolda kendi ayak sesimden ürpererek,
Gecelerce gidip dönmüşlüğüm var benim.
Sessizliğimden pay çıkarıp, kendi kendine hükme soyun muşsun.
Dümeni bozuk nice seferlerde
Ellerinle bu acı karara uğurlanmışlığım var benim.
Üzerine dar gelen masum edalara dolanıp duruyor muşsun,
Gözlerinin içine baka baka,
Defalarca kaderime terkedilmişliğim var benim.
Zanların, ithamların boşuna,
Geri dönerim diye de sakın ümit yelkenlerini rüzgara açma,
Sayende menzili hüsran olan sayısız savaşlarım,
Pembeden çıkıp karaya bulanmış sayısız hülyalarım var benim...
Döndü Dülger
Kayıt Tarihi : 13.5.2025 23:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!