Menekşe kokan bir sevdam vardı, korkuttular
Yapraklarından sıyrılan bir rüzgar vardı, bağrıma doğru esen
Bir yandan acılarıma serinlik veren
Bir yandan içimdeki heyecanı körükleyen, söndürdüler.
Menekşe kokan bir sevdam vardı
Uzun geceler mürekkebimdi
Gündüzler önümde tertemiz yaprak, kopardılar,
Benden umutlarımı aldılar.
Menekşe kokan bir sevdam vardı
Suskunluğum söylerdi şarkısını
İçim içimi yerdi hani, bağırmak isterdim
Susturdular, benden sessizliğimi aldılar.
Menekşe kokan bir sevdam vardı
Gözlerinden sevgi süzdüğüm
Bir bakışta tat bulduğum
Kuruttular göz yaşlarımı
Aldattılar, ağlattılar.
Menekşe kokan bir sevdam vardı
Dünyanın sahte gerçeklerinden arınmış
Hayallerimde biten, beni bitiren
Bitirdiler uzaklara olan hasretimi
Uzaklar garip, yakınlar düşman oldu.
Menekşe kokan bir sevdam vardı
Dünyadan kopan gönlümden kopmayan
Her şey O'nun rızası içindi
O ki bana benden yakın olan.
Menekşe kokan bir sevdam vardı
Bir nokta, konması lazımdı
Bir başlangıç, bir kurtuluş, bir kavuşma için
Konması lazımdı ömrümün sonu olsada.
Kayıt Tarihi : 30.6.2014 16:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!