MEN TÜRKMEN’EM!
Beşbin yıl; Samarra*, Ur**’da Türkmen’em.
Alemde çoh yerde, orda, burda Türkmen’em.
Neçe dövlet gurdum öz vetanımda,
Men ki; düşmüşem a dostlar, ur***da Türkmen’em…
Türkmen’em, Türkmen’em Ur’da Türkmen’em…
Gışlar olanda bu garda Türkmen’em.
Bir derbent, bir çuhurda, bu darda Türkmen’em.
Gelen vurur, kimi istemez sürer,
Men bilmiyrem ki a dostlar, harda Türkmen’em…
Türkmen’em, Türkmen’em gar’da Türkmen’em…
Mene bend gal’alar, surda Türkmen’em.
Ne şekil sahap olag bu yurda Türkmen’em.
Dara düştügüm vahıtda yol veren,
Bir selam varanda öncü kurda, Türkmen’em…
Türkmen’em, Türkmen’em burda Türkmen’em...
Türkmen’em, Türkmen’em darda Türkmen’em…
* Samarra; Abbasiler döneminden kalma,Irak’ta bir il adı.
** Ur; Sümerler döneminden kalma, Irak’ta bir il adı.
*** Ur; Eski Türkçe’de çukur, çukur yer.
Batur Nafiz TANÇAĞLAR
“ Nafi Çağlar Budunlu ”
24 Mart 2011 Prş. 18:18
K.Sinan/Bahçelievler/İst.
Kayıt Tarihi : 24.3.2011 19:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)