Memleketimsin... Şiiri - Hasan Belek 2

​Alnıma yazılmış ilk yazımsın sen,
Ruhuma can veren Memleketimsin.
Damarımda gezen kut kanımsın sen,
Hem dünüm hem deren, Memleketimsin.

​Çocukken koştuğum tozlu yolları,
Meyve aşırdığım komşu dalları,
Annemin ördüğü yünlü şalları,
Hayalde yolları yine gezerim.

​Kara önlüğümle çıktım yokuşu,
Tebeşir tozunun tanış kokuşu,
Öğretmenin şefkat dolu bakışı,
Okul hatıramı kalpte gizlerim.

​Dere kenarı kurbağa sesini,
Tarlada babamın saban izini,
Sofrada ninemin gülen yüzünü,
O gülen çehreyi içten özlerim.

​Misket oynadığım o arsalarda,
Saklambaç saydığım o akşamlarda,
Yıldızları saydığım şu dallarında,
Çocukluk çağımı daim gözlerim.

​İlk sevdamın utangaç tebessümü,
Kalbime düşürdüğün kördüğümü,
Ayrılıkla geçen o ilk yüzümü,
O masum anları hâlâ sözlerim.

​İda'nın rüzgârı değse saçıma,
Kekik kokusu dolsa avucuma,
Zeytin dalları konsa yamacıma,
Ufuktan yolunu her gün gözlerim.

​Pınarından akan buz gibi suyu,
Gölgede yattığım asırlık dutu,
Bozkırında açan gelincik otu,
Hasretimi suya, yele sözlerim.

​Harman vakti o ekin kokusunu,
İmecenin tatlı yorgunluğunu,
Köy kahvesinin ses muhabbetini,
Döneceğim günü iple çekerim.

​Bayram sabahlarının o telaşı,
Öpülen elleri, pişen o aşı,
Mezarlıkta bir Fatiha, gözyaşı,
O anı hasretle her an beklerim.

​Düğünlerde zurna, davul sesini,
Halay başı çeken yiğit erini,
Geline yakılan kına türkünü,
Resimlerde o anları izlerim.

​Kış gelince soba çıtırtısını,
Üstünde pişen kestane tadını,
Dışarıda kurdun, kuşun adını,
Huzurlu anları bir bir özlerim.

​Tarhana kokan o sıcak ocağı,
Anamın açtığı güzel kucağı,
Isıtan sadece ana sıcağı,
Hasretime yeni hasret eklerim.

​Sürüyü otlatan çoban kavalı,
Ufukta beliren köyün hayali,
Her taşında bin yıllık bir masalı,
O eski sırları bir gün çözerim.

​Ne saray isterim, ne han, ne köşkler,
Bana yeter senden gelen nefesler,
Duyduğum her seste hep seni söyler,
Aşkını kalbime nakış işlerim.

​Gurbet elde resimlerin elimde,
Adın duam olur her an dilimde,
Hayalin canlanır her an gözümde,
Gelecek o günü her an beklerim.

​Patikan toz olsa, öpüp başıma,
Acın bal olsa da, katıp aşıma,
Hasretin mezar olsa da, taşıma,
Yoluna canımı kurban adarım.

​Tütünü, zeytini, o dağı, taşı,
Helâlim ekmeği, toprağı, aşı,
Her bir ferdi benim özüm gardaşı,
Ben o dostlarımı candan severim.

​Yabancı illerin ışığı sahte,
Gönlüm ne şöhrette ne de servette,
Senden bir haber gelse bu gurbette,
Sevinçten gözyaşı yere dökerim.

​Sensiz geçen ömre ömür mü derim?
Her nefeste hasretini çekerim.
Yoluna canımı feda ederim,
Uğrunda ölmeyi şeref bilirim.

​Kul Hasan'i der ki, bitsin bu gurbet,
Vuslata ersin kul, dinsin bu hasret,
Yurduma inayet, Mevla'm merhamet,
Vatanımda ölmek Hak'tan dilerim...

Hasan Belek
06 Eylül 25
Akçay