Memleketimin yetimi sokak ortasında çaresiz kalmış,
Anası fabrika işçisi,babası bir köy mezarlığında medfun,çocuk beşinde yetim kalmış,
Zemheri ayazında çatlak elleriyle,mutluluğun adresini sorarmış,
Gökyüzünün ziyası çocuğun hayallerini sımsıkı sarmış,
Köy evinde anası ekmeğini yedirirken,hakikatler karşısında benzi sararmış,
Anası ürkek,sanki tüm teaddiler korkularını yıkamış karanlıklarla,
Anası acılarıyla yönünü bulan bir usturlab gibi harp etmiş engellerle,
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta