Memleketim Şiiri - Halil Bozdoğanoğlu

MEMLEKETİM
Zengin topraklarin fakir sofrası
Hayaller kurarmış dedem
seni kurtarmak için dün
Yedi veren güller açar bağrında
yedi ayrı renk
Yaylalarında türküler savrulur
Ovalarında ter düşer ekmeğe
Alın yazım gönül sızım memleketim
Her gün alyanağından öper
başıma koyarım
Sen benim ihtimalsizliğim
Mecburiyetimsin
Kemiğim etimsin...
Hayalini kurduğum hürrüyetimsin
Neden böyle mahsun
Ve yetimsin
Giydirmişler sana yokluk elbiselerini
Yüreğim gibi üşüyorsun
Halil Bozdoğanoğlu