Memleket Türküsü Şiiri - İdris Nebi Kara ...

MEMLEKET TÜRKÜSÜ

Tanır mısın sen hiç bizim elleri?
Dağlarında duman olur, kar olur.
Yaylasında koyun kuzu meleşir;
Ovasında ayva, turunç, nar olur.

Tanyeri ağarır, güneş gülümser;
Kuşluk vakti seher yelleri eser;
Suların sesini bülbüller keser...
Lale, sümbül açar ilkbahar olur.

Irmaklar coşar da dereler çağlar;
Yeşile boyanır bahçeler bağlar;
Ferhat’a yol verir, yarılır dağlar;
Amasya Şirin’e bergüzar olur.

Parmağı kınalı ağca benizli
Güzeller vatanı Afyon, Denizli...
Sevdası yürekte, nakışta gizli
Kızların perçemi, zülfü kar olur.

Yiyen şifa bulur Anzer balından;
Her türlü meyveyi toplar dalından;
Bağ bezenir yeşilinden alından...
Dört mevsim insanlar berhudar olur.

Bir başkadır bizim memleket işte:
Dağlar çiçek açar yağmurda, yaşta;
Güneş yakar yazda, buz tutar kışta...
Sararır yapraklar sonbahar olur.

Türklerin vatanı, bu güzel yurdu
Kırk çatal yürekli Bozkurtlar kurdu
Her gelen besleme bir hançer vurdu;
Devşirmeden yurda hep zarar olur.

Gençler halay çeker, çocuklar oynar;
Kızlar türkü söyler, bulguru kaynar...
İdris’i bekletme Ülkü adlı yar!
Geçer gençlik demi ihtiyar olur.