Memed Ayaz Şiirleri - Şair Memed Ayaz

içim dışım berbat efendi,
kafa çekmem lazım/bir görsen ne mollayım...ne mollayım
içimde her sabah alamut kuruluyor / akşam yıkılıyor
bilediğim tüm yavşaklıklar kış günü ayı postu
sıyırsam sırtımdan gönüm donuyor...

elleri bağlı huzur
kıyam etmede ayakucunda
tan ağarıyor.

gözlerin;
üstüne titrediğim mezar taşları..

' tacettin maruluna,,

sen küçükkende korkaktın be aslanım
ta o zamanlarını bilirim senin
adam çıkmaz demiştimde
sen bile inanmamıştın...

'caanıma '


Gözleri süt bakar gecenin
Kokusu bala çalar
Sevda kör açar tüm çiçeklerini

seni yorgunluguna sevmışım..
dağıldığın sabaha
kan yorgunu gozlerıne..

daha bir yakınsın şimdi
daha bir yakınık gözlerin....

Aranmak;
ararken kaybolmak galiba.

Aranmak ve sorulmak
Umut.., çiçek açma vakti;
ve tüm bekleyişlerde ki sanrılı sancımız.

gözlerim aya tutsak
umudum sende saklı

şaraba buruk
gecem..
gündüzüm..

Kan oturmuş parmaklarına gecenin Hafız
...
Sabır kovası Gayyada hafız
...
Kalk gidelim buralardan gelmeyecek bu sabah desem! ! !
Yar kırılır .

turna çığlıkları
kulaklarımda

bölünüp giden yollar..
yarı aralı perdeler
sürükleniyor ayaklarım

'sıkkınım geceye
karanlık diz boyu, gece yürümez nedendir
bilinmezlik sınırına ne kaldı, bilinmez...
deli gibi çalıyor telefonlar
sızı dizlerim kadar ağır, sızı gözlerin kadar yeşil...
yarası var diyorlar, merak etme