Bir çiçek sevmeli hergün
Hiç okşanmamış bir başı okşamalı.
Küfür savuran ağızlara bir tebessüm etmeli.
Ekmeğini bölüşmeyi değil, ekmeğini tümüyle vermeyi öğrenmeli.
Güzel bir söz söylemeli hergün.
Geçmiş zamanın "miş'ine" de, gelecek zamanın kipine de, eyvallah demeli.
Sustumsa...Aldandımsa..
Onu yazgım bilmiştim oysa.
Feleğin kararı buysa
Kavanozda biten kahve değil,
Umutsa...
Ben de bittim nasıl olsa.
Maziyi arayan kim?
Mazi batsın.
Mazide var olan,
Var olup da kaybolan,
Yerine koyamadıklarımızı arıyoruz.
Yerine koyamadıklarımız batsın.
Yerle göğün dalgın olduğu yerlerden geldim
Kirpiklerimin, kirpiklerine değdigi yerden.
Umudumun umarsızlığa dönüştüğü...
Gizlenmiş saklı bahçelerin gizinden geldim.
Aynı güneşin yanığını taşıdığımız...
İçim hâlâ ıslak...
Biraz buğulu...
Göğsündeki balkona asıldım.
Nasıl bir boşluk ki bu.
Düşüşlerimi sayamadım.
Ruhumda cinayet işlemiş gibi bir ağırlık
Çalınmamış tüm kapıları çaldım
Gönül harem kedere komşu
Kemanın bir telinde bin gam
Zamanın bozuk ezgisi çalıyor
Buz gibi güçlendim.
Hangi kor yangınlar işler ruhuma
O günkü gibi soğuk ve vakur,
Kanlı uykulardan uyandım.
Hangi sabahlar güneşi doğurur?
Ah bu güzel hava
Bulutlar dans ediyor
Bu cümbüşü seyre dalın
Gümüşler, altınlar, sedefler...
Hepsi sizin için bayım
Yo, yoo ağlamıyorum
İnsan evvela şiir olmalı.
Sevdiğini bir cümlede vurmalı.
Biraz lirik, yahut dramatik
En sona noktayı koymalı.
Sen cepheni sıcak tut.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!