Melisa Şiiri - Şeyhmus Yıldırım

Ey baharın şımarık kızı,
Sadi gülistanının en hası.
Seni sorar yüreği gamlı Ardıç kuşları.
Nedendir bu vurdumduymazlığın?
Ah o kibrin, güzelliğinin yüzkarası.

Kara deryalar işgal ederken ufuklarımı,
Şahlanırsın melisam, sen ve Zühre yıldızı.
Akrep ve yelkovanın vuslatında, gece yarısı,
Limon kokar ihanetler, büyür süveyda,
Sessiz ve yalnız

Sabahın ilk ışıkları ile başlar ayrılıklarımız,
İncitir mutluluğumuzu fecrin o kızıl kamçısı.
Uyandırırlar Hurşid’i, Sebe’ ye aşık hüdhüd kuşları,
Süleyman mührü ile damgalarlar, kadim ayrılığımızı.

Beyaban yüreğimde bahar olmaz melisam,
Ben bir bedeviyim, yurdum çoraktır benim.
Heybemde birkaç vaham, birkaç rüyan,
Ve bana mihman gül cemalin var, o da serap.