Artık ölümsüzüm
Yıldızlardan fener çekiyorum gözlerine
Karanlık ormanlarında gizli
Aydınlık bir mezar
Aksimi görüyorum
Bir kurdele teması ellerimizdeki
Söylenenler siz şöyle durun
Sözüm söylenmeyenlere
Ve dahi günlere ertelenen
Bir manzaraya hafif yeşil
Pencerelerinden vuran eve
dalga beyaz
Geçmişine engelli aynaların
Başka gökyüzünde atılmayan kahkahaları
El sıkışmayan kapılardan
Kalbi karanlık, yüzü pak sevdalara
Ve durum eklerinde durmayan duraklara
Donmuş duygulardan durulamayanlar
Gözlerine yakın bir eve taşındım
Siyaha uzak gözlerine yakın
Güneşe sığınmaktan korkan
Ve dahi karanlığı benimseyen her ev gibi
Beyaz Ev’den siyaha
Bir ömürden ölümsüzlüğe geçenlerden
Söylenenler siz şöyle durun
Sözüm söylenmeyenlere
Ve dahi günlere ertelenen
Bir manzaraya hafif yeşil
Pencerelerinden dalga vuran beyaz eve
Her vurduğunda biraz daha
Günlerden pazar
Gökyüzündeki en kırgın bulut daha yeryüzüne inmedi
Siyah bir çerçeveden bakıyorum kendime
Günlerin soluğundan kaçar gibi biraz
Siz bana bakıyorsunuz
Ben size bakıyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!