Melike Cakmak Şiirleri - Şair Melike Cakmak

Melike Cakmak

Hissizlik senfonisiyle dans ediyor ruhum
Gözlerinde tutkulu aleviyle sarmaya çalışıyor bedenimi.
Kan ter olmuş yüreğim savaşmıyor.
Hissizlik senfonisi kısa bir karargahın önünde
diz çökmüş,
Varlığımı yokluğa ,

Devamını Oku
Melike Cakmak

Hayatın gizli korsanlarının kılıcıyla kuşanıyor ,
Renklerini bir kınıya sığdırıyor, gökkuşakları.
Üzerinde yürüdüğümüz renkler gözlerimizi sararken ,
Aydınlığın izleri tüketiliyor .
Işık ve güneş inkâr ediliyor,
Renkli kuşaklara aşk sunuyor insan.

Devamını Oku
Melike Cakmak

Durgun suları harekete geçirecek rüzgarım yok ...
Aksak ve kırgın tabiatima merhametim yok ...
Gecelere boyun eğmeyecek nöbetler kış uykusunda ...
Gece , gündüz    , gündüz,  gece
Aynı boyundurukta
Hiçbir meyve ağacına kilitlenemem

Devamını Oku
Melike Cakmak

Ey şiir , huzura kavuştur beni
Derinleştirme ..
Kırkı dolmuş binlerce ayrılığın yeşerticiliği
Göğsümde yassılanmış , gün ışığı aramakta.
Vedanın boğucu karanlığı kabzediyor ışıltıları
Boşluklara giren hiçbir şey etki edemez

Devamını Oku
Melike Cakmak

Renklerin izahına ölümü indirdim .
İnsanın baskısı altında bilekler.
Can sızısından unutulmuş
Bir sırtlan ağzında uyutulurdu dünya.
dişlerinden kelepçeli bir ben var sırtımda...
Kâinat nabzı boşlukta atıyor , ruhu buhar .

Devamını Oku
Melike Cakmak

Sert rüzgarlar esmişti yazın ortasında
Yüreğimin dallarını kırmış
Yapraklarını savuşturmuştu
Ardından gri bulutlarla gelmişti yüreğime
Yükünü bırakıp son kez
Bir bahara sürüklemişti beni .

Devamını Oku
Melike Cakmak

Insan ,
Ilk temaşasında
Atalarının kaygularını soluyan ...
Yaşamaya savaşlı , yurtsuz barbar.
Açlık mahsulüne mecburi ,
Şüphe ambarında terk edilmiş bir çocuk .

Devamını Oku
Melike Cakmak

Yazık !
Boşanıyorum , bu debdebelerin kırık kalelerinden .
Yarık , kurumuş toprakların fırtınası benim yüzümü kirletmeyecek .
Diz kapaklarım yerle birleşmeyecek .
Çamurlaşmayacak dünyanın ,o her şeyi bağrında sakladığı belgeleriyle .
Ne kara çağlayanların savaşları ortasında tarumar olmuş bir kadın

Devamını Oku
Melike Cakmak

Pencerelerin asık suratları,
Insanların yanlış bakışlarına olan kırgınlıkları,
Hasta bir günün eteğinden çektim elimi
Zordu sıyrılması alışılmışlıklardan
Domino taşları gibi hastalıklarımız vardı .
Tüm suçlarımızı kimin içine tıkıştırdık böyle ?

Devamını Oku
Melike Cakmak

Girizgâhı uzun doğudan belirmekte ilk nefes
Varılacak öz hangi güzergâhta kalır?
Çamur akan göz ferleri
Halkın ufkunda düğümleniyor yavaşça,
Boğazında takılıyor  yolsuzluk .
Güzergâhsız ,

Devamını Oku