Tüm gölgelerden kaçıp
Kollarına sığındım
Sımsıkı tutunmuştum sana
En güvendiğim anda
Açtın kollarını
Düşüyorum dedim;
Tut beni
Uzattım ellerimi...
Düştüm!
Düştüm!
Uzattın ellerini
Tut beni dedin
Kalkarken bana güç verdin
Senin sürekli acıyan elin
Yaşamın bağı benim için
Sen melekli şiirlerin sahibi
Ve sen bilmeden
“Melek” dedin bana
Ama ben biliyordum
Melek sendin oysa
Ve ben şu anda
Geçmişten ya da gelecekten
Korkamayacak kadar meşgulüm
Çünkü:
Seni yaşıyorum
Ve sen bilmeden
Melek dedin bana
Çıkardın kafesimden beni
Özgürlüğe...
Kendini kapattın kafese
Meleksin diye
Ve melekler, oysa ki
Daima özgürdür
Ve daima severler...
Kayıt Tarihi : 21.11.2011 17:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'Melek Dedin Bana' seri halinde yazılmış onlarca şiirin genel ismidir. Hepsi aynı kişiye hitap ettiği için şiirlerin ona yazıldığını belirtmek amacıyla bu serideki şiirlerin içerisine 'melek'ler kondurdum. Takipçilerimin en çok sevdiği şiirler bunlar oluyor genellikle. Elle tutulur, gözle görülür, dünyevi aşkı, bir insanı anlattığım için bu şiirleri anlamak daha kolay oluyor.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!