Meleğin sabrı-1

Bir vardın… birden yok olacaksın.
Kâh doğmamış bir çocuğun çığlığında,
Kâh sevdalının kapkara düşlerinde.
Bazen bir hastanın kesik nefesinde,
Bazen de Hamlet’in sahnesinde beliririm.

Korkun!
Dolunayda,
Güneşin battığı o kederli anda,
Karanlık bir sokakta,
Bir dut ağacının en ince dalında,
Eski bir köprünün gölgesinde,
Paslı bir enjektörün ucunda
Sallanır dururum—ruhuma beşik olsun.

Ninni kıvamında bir anne insafındayım;
Döneceğin son noktada
Sabırla bekliyorum.