Bir selamı gelir diye beklerdik
Postacının yollarını gözlerdik
Bir kırışmış zarftan medet dilerdik
Telefonlar ziyan etti bunları.
Mektuplara hasret kalmış gönlümüz
Baştan sona yenilendi ömrümüz
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Ayakta alkışlarım ben bu şiirinizi(anlayışınıza sığınarak)...Ne güzel dediniz sevgili İsmet Bey yaramıza kaleminizle merhem oldunuz,şu değişim neler kazandırdı bize kaybettiklerimiz neler...Velinimetlerini hiçe saymak sözkonusu değil de hissiyatımızı maddeleştirdi ona yanarım,dilimizi başka alemlerden savurduğu küllerle kapladı ona yanarım...
Tebrikler ve teşekkürler duyarlı yüreğe..
Saygılarımla,
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta