Sevgilim, eğer bu mektubu okuyorsan;
Ağlayacak bir şeyim kalmadı demektir.
Her sabah sesini duymak için bilinmeyen numaradan aramayacağım anlamına gelir.
İş çıkışı seni uzaktan uzaktan seyretmeyeceğim anlamına gelir.
Kendimce seni sevgilim yaptım.
Yüzüne karşı “seviyorum” diyemediğim için yüreğimi çok yaktım.
Ve uzaktan uzaktan aldatılışımı izledim.
Buna müsaade eden de benim.
Bir gün tüm cesaretimi toplayıp
O zili çalmak çok istedim.
O zili çaldım da..
Fakat bir çocuk gibi kaçtım.
Her bayram bir tek seni aramak istedim.
Bilirim.. Çok çalışır, yorgun düşersin bayramları.
Bu nedenle telefonun kapalı olur.
Ve ben bayramları odamda zehir gibi geçiririm.
İnsanın eline kalem geçtiğinde genellikle deneme olarak kendi ismini yazarmış..
Ben hep seninkini yazardım.
Gece gece, siyah giyinip bir de adını duvar yazısı yapmaya giderdim.
Aslında ben sadece seni sevdiğim günden bu yana çocuk oldum.
Bu aptala “asla yapmam” dediği şeyleri zevkle yaptırdın, sen farkında olmadan.
İyi ki bunu da biliyorum ki geceleri yıldızları seyredersin.
Senin için en güzel yıldız olacağım.
Ve sen bu mektubu okuduğunda sen, benim öteki ömürlük sevgilim de olacaksın.
Bu nedenle son gözyaşımı kapına bu mektubu koyarken akıtacağım.
[02 Mart 2023]
Zehra YadenKayıt Tarihi : 21.8.2025 11:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!