Mavi prangalar vuruldu kalplere
Özgürlük kadar kısıtlı bir mektup
Açılamayacak kadar büyük
Uçlarında sönük renkli çiviler
Kirli eller dokundu
Sözler etmez onu tenkit
Uzak durur her illet
Kuyuda boğulmuş sular kadar sessiz
Bağırdı çağırdı kalem rüzgara karşı
Güvercinler saydı gidene kadar toprağı
Pencereden bakan mektuplar ağırlaştı
Gözlerin çevirdiği her bir sayfa her bir arşın
Kayıt Tarihi : 5.3.2019 17:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!