Mektup Şiiri - Dr Mustafa Alperen Taş

Çattık artık bu kaşlarımızı çatışmada,
Kalabilmek için bizler hilalin uğruna.
Geri dön deme asla sakın ola ki bana,
Suratını ekşitme, bozma hatta ağlama.

Düşmanlarımız eğer kastetmişse vatana,
Can da kan da istiyorlarsa bile bu yola.
Hep şehit düştüler arkadaşlarım toprağa,
Dillerindeki Allah Allah nidalarıyla.

Ulaşırsam tuğunu alacağım Ural’dan,
Vurulduğum yerler kanlarımla sulansa da.
Düşünmem ölümüm olsa da kızıl kurşundan,
Fedadır bu bedenim vatanım yoluna da.

Her zaman kaşların yay kirpiklerin ok olur,
Bakışların kılıçtır düşmanım da çok olur,
Bu çatışma bitse de yedi düvel şok olur,
Türkün elinden cihan istemeden yok olur.

Vakit değil ki sevda şiiri yazılamaz,
Senin kara gözlerin hep umut oldu bana.
Şehide yas tutarken artık dön denilemez,
Çıkarken ben o gün Kutlu Tanrı Dağlarına.

Dik duruşunu göster cihana ölürsem ben,
Al ve ak gelinliğini de giymiş iken sen.
Bu leke ile birlikte bende savaştayken,
Biz vermeyeceğiz yurdu Allah’ı severken.

Bir ölüp binlercesi gelmekte arkamızdan,
Geçeceğiz emin ol Çinlinin duvarından.
Töre deyip gelmişiz Oğuzun kut soyundan,
Milletimiz uyanır bu düzensiz oyundan.

Kızılelma için hep bu bizim mücadele,
Alparslan’ın sözleri hala benim fikrimde,
Hira’dan çıkan büyük yol yıllardır gönlümde,
Dokuz tuğlu sancağım yürümekte önümde.

Al bayrak göklerde dalgalansın bizim duamız,
Haç ile hilaldir ki asıl bizim kavgamız.
Biteciğim durdurma kopmasın kanadımız,
Görüyorum geliyor Büyük Peygamberimiz.

Şanlıurfa, 02.10.2017