Mektup Şiiri - Vasfi Okur

OKUR’DAN OKURA
[email protected]
22

28.05.2007

MEKTUP

Bugün bayram, çabuk kalkın çocuklar.
En güzel giysilerinizi giyin,
Elinizde taze kır çiçekleri,
Sakın üzmeyiniz ANNENİZİ.

Şakayıkların dem tuttuğu, ortanca bahçemizde bir fulya kadar zarif, kardelen çiçeği gibi naif ve güzel annem.
Kırmızı güllerin kan renginden almışsın yüreğindeki tarifsiz sevgiyi. Benim anne gibi kokan annem. Bazı bazı hasret getirir, koklarsın bulduğun her hatırayı “yavrumun kokusu” diye hasret kokan annem.
Bezenleri de şakayık kuşları gibi şakırsın yasemin kokan pencerende. Hercai menekşeler gibi açılırsın mavi, turuncu, sarı, gül pembe.
Annesin; yüreğindeki hicran yarası. Annesin dudağındaki ayrılık türküsü. Annesin kucağındaki yavrunun yavrusu.
Anne
Saba meltemlerine benzer ılık nefesin.
Gözlerin çakmak çakmak olur, kan kırmızısı. Yıldırımlar, tufanlar yağdırırsın deli poyraz gibi.
Sen ki bu âlemin yüz akı, sen ki Resulullahın muştusu anne.
Dün seni rüyamda gördüm anne; ilkbahar rüzgârlarının estiği, nisan yağmurlarının yeşerttiği, gelincik bahçesindeydin anne. Eline de kır çiçekleri, gözlerinde çiğdem tanecikleri vardı anne. Anladım ki yüreğinde ezinti bir elinde umut var anne.
Biliyorum âşıksın güle. Biliyorum âşıksın sevgiye dair ne varsa hepsine. Belli ki sevgisiz yaşayamazsın, nefes bile alamazsın.
Kırmızı, beyaz, sarı lalelerdir senin sevgi bahçen. Bülbülü olmayan bahçe; seni üzer, bozar, sıkılır, daralırsın. Alışmışsın şakıyıp, celvan etmeye kendi bahçende.
Seninle yaşamak, seninle gülmek bir ömürdür anne.
Ne çare ki senin hakkın ödenmez. Ne yazık ki senin kadrin, kıymetin bilinmez. Ne cefanı çeken bilir ne sefanı süren bilir. Neden mutlu, neden hüzünlü olduğun bir türlü anlaşılmaz sanki bir sırsın kendi sırrın içinde. Sanki ete, kemiğe bürünmüş anne gibi görünmüşsün. Amma farklı bir letafet, farklı bir incelik var ruhunun her zerresinde. Her halde bu annelik duygusu, anne olmanın ötesinde.
“Sevginin zamanı yok”, “sevmenin zamanı belli değil” diyorlar anne. Belli ki anne olmanın da hiç zamanı yok anne.
Şarkılar, türküler, ezgiler hep senin üzerinedir. Hepsi sana yazılır, hepsi senin için bestelenir dalga dalga, yaprak yaprak. Seninledir vatanın türküsü, sılanın hasreti, hasret ellerinden kınalı mektup gönderen annem.
Seni ebediyetler kucaklıyor, ben ye yapabilirim ki anne. Sana peygamber sahipleniyor, benim cürmüm ne ki anne. Seni yaradan anne yaratmış, yaratılanların en müjdelisi anne.
Anneme ve bütün annelere.

Vasfi OKU