Ölü bir gencin el yazısıyla yazıldı bu mektup sana
Son nefesini vermemişti yazdığı an
Ve hala sana ‘seni’ bulmak için keşiflerdeydi
Ufkundaki karanlıklara hep aydınlık diye baktı
Sana olan aşkına hep inandı
Seni sevdi ve sevecekti
Ne kadar yetseydi yüreğinin feri atmaya
İşte o kadar zaman sevecekti
Sızlıyor, acıyor hatta kanıyordu görseydi seni sevdası
Belki bilmedin anlamını gözlerindeki yaşların
Beklide anlayamadın …
Ya o, o ise;
Seni hep bir sarı yaprağa benzetirdi bir ağaçta
Kendi topraktı ve seni bekliyordu
Ebediyete kadar sana sahip olmak için
Sen inadına yeşermek ve inadına ağacı istedin
Ama bilsen ki SONUN TOPRAK SONUN BEN
Yinede direnir misin bilmem?
18-06-2002 CUMA 22-03
Kayıt Tarihi : 7.10.2007 03:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!