Mektubumdur Şiiri - Hüseyin Kotan

MEKTUBUMDUR

Yıllar yılı ardınca ah eyelerim
Hailin hal, yolunu yol eylerim
Efendim…Eteğine yapıştım,
Nefsim ile çatıştım
Bazen güldüm çağladım
Gafletime ağladım…
Canım sultanım…
İzinden ayrılmadım,
Sana destanlar yazdım,
Sana kıt’alar dizdim
Himmetini bep sezdim.
Cemalini aradım…
Efendim.Pîr’im, sultanım…
Günlerim gece oldu
Geceler hece oldu
Nice kervanlar geçti
Cüceler yüce oldu
Bir teşrif et
Efendim…
Dimağım heder oldu,
Hiçmi bilmedin?
Hiçmi sevmedin?
Nerdesin?
Gelmezmisin?
Hayat fâni, gün kısa
Haster oldu asa
Ne Tur kaldı, ne Musa
Görmezmisin?
Sultanım, Pîr’im, Efendim…
Çaresizim, dardayım
Ateş’deyim, har’dayım
Hep sana svferdeyim..
Hicranım bitmedimi?
Dağı taşı salladım
Sana name yollardım
Almadınmı?
Hakk’ı seven dostların
Toplandı hanelerde
Muhabbet sofrası kurdu
Sahrada, gecelerde…
Duymadınmı?
Dost cemalin görenler
Üveysiyiz dediler
Sultanım…
Zenginliğin nerede?
Kalınlaştı hep perde
Uğradım çile, derde
Bilmedinmi?
Efendim…
Tebessüm eder gülersin
Müridim Mecnun dersin
Himmet eder, seversin
Bir türlü görünmezsin…
Sultanım…
Heybetini biliyorum, Rabbimden diliyorum…
Seni çok seviyorum.
Sevmezmisin?
Varım, şanım her şeyim…
Yoldayım, yorulmadım
Sana hiç darılmadım
Alacadoğanım…
Şahım…
Sultanım…
Sohbetinde can buldum
Hakk’a yarar kul oldum
İncileri topladım
Gönülleri yokladım
Derdimi hep sakladım.
Sultanım…
Aç perdeyi göreyim
İster isen öleyim
Ey evlat dediğinde
Sevdiğini bileyim…
Mevsim sona ermeren
O aleme gelmeden
El uzatıp tutasın
Nazar edip bakasın
Yandım…
Sultanım…
Sen hala keyfindesin
Alâ dersin gülersin
Bağdat oldu virane
Gönlüm sana divâne
Toprak, kefen bahâne
Öyle özledimki
Lütfedip gelmezmisin?

Hüseyin Kotan