Mehru Şiiri - Ayla Yayan

Sen ruhu okşayan serin sabah rüzgarı
Ağlarsın dolunayla karışık yağmurlu gecelerde
Yüzüne çiseledikçe şebnem
Hıçkırıkların karışır gökgürültüsüne
Sevmek ile sevilmemek yörüngesinde
Kaybolursun sesimin girdabında

Sesim intihara meyilli
Gökte asılı titrek ışık
Sesim yalnızlığın çığlığı
Hırıltılı boğuk yaz gecesi

Ben solgun gülüşlü puslu dolunay
Ne vakit bir ölüm görsem
Geceyi hüzne bunlarım
Hüznü kalbime
Kalbime sesini damıtırım

Sesin ıslak bir gecenin
Solgun yıldızı
Sesin kör kuyuya kazınan
Dolunay ışığı

Ne zaman sevmeye kalksak
Geceye saf tutmuş yorgun bedenleri
Gri bir keder kaplar
Pus tutmuş kalplerimizi