bir kadın sevdim şarkılarla yaşardı
nihavent telaşları vardı
umarsız bakışlarında sakladığı
kalbiyle aklı arasında
ince bir çizgide savaşırdı
sevdaları bıçak sırtıydı
Çok güzel bir kadındın sen.
Önü demirli pencereleri vardı evinin
Arada ürkek bakışlarından yakalardım seni
Elin telaşa bulaşırdı perdelerin de
Loş ışıkları olurdu odanın
Neden kimden saklanırdın bilmezdim
Tam da bu vaktinde akşamın
Gün toplamışken pılını pırtısını
Buna hayıflanırken üstelik ben
Bir kez bile şaşırmadan sen
Dilinde bir sezen şarkısı mırıldanırsın
Arada tiz bir ıslığı eşlik ederek yalnızlığıma
üşüdüğünde ısınmak istersin
korktuğunda sığınmak
ağlamak mutluluktur kimi zaman
bazen gitmek ister insan
en yakınına uzakların
Hiçte öyle değilmiş aslında
Yaşanıyormuş sen olmasan da
Aşın da değişmezmiş tadı hayatın da
İşte bak gör gözlerinle aynı güneş doğuda
Ve akşam aynı sinsilikte yokluğunda
Kaç gün kaç defa denedimse olmadı
Beceremedim yazmayı şiirini
Ayrılığın
Oysa kolay sanırdım
Yakası açılmamış onlarca imgeye sığınıp
Salya sümük ağlatırdım mısraları arkandan
hani yoksun ya uyandığım hiçbir sabahta
her şarkıda senden birşey ararım da hani
olmadık bir şey olsa da sen olsan yanımda
adamın biri bir kitap yazsa mesala
ikimiz olsak kahramanları
ve tüm yaşanmışlıklara inat
Dün benimdin bugün yabancı
Beni bulmakla kaybetmelerin
Beni kalmakla gitmelerin
Arasında bir yerde bıraktın
Ben yolcuydum sen hancı
renksiz kokusuz
şekilsiz bir siluet
kırıklarına düştü aynasının
sesini koklayamamak üzmüyor kulakları
yüzünü görmekten korkmuyor elleri
vakit akşama sardı
telaştadır şimdi anneler
hüznün balkonu boşalır birazdan
vedaların beş çayında buluşur sevenler
kimi sıcacık yuvasında tütsür hayatı
kimi köprü altlarında ısıtır avuçlarını
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!