Senden ne istiyorum biliyor musun
Küçük bir akarsu kenarı
Hazan yapraklarını ört üstüme ki üşümeyeyim
Yosun tutmuş taşlar yastık olsun
Başımda bebek mavisi bir gökyüzü
İçimdeki huzurla besleneyim
Şimdi sen
En çok çocukluğuma borçlanıyorsun
Bilmeden
O günlerden aklımda kalan
Sonunu getiremediğim masallar var
Babaannemin şefkat sardığı sesi
Ne istedinse verdim sana
Bitiremedim arsızlığını
Aşk dedin destan yazdım satırlarına
güzel dedin huri aldın kollarına
Güneşi düşürdüm ayaklarına ışığa susarken
Şelale akıttım saçlarına dereye kanarken
Denemedim mi sanıyorsun
Darası alınmış hiçbir kaba sığmadı
Benden eksiltip çoğalttığım sensizlik
Ne vakit yolunu şaşırsa ellerim
Yasakladığım ceplerime tutunsa üşümüşlük
Yanılıyorsun işte
Bu katran karası yalnızlığın hiç alakası yok
Sensizlikle
Ki gittin sandığın o devasa uzaklık
Benim aslında
Kim boyadı güneşi sarıya
Biri söylesin ne işi var sabahlarımda
Nerde benim katran karası gecelerim
Cümle dibe vurmuşluğum nerde
Ne oldu da değişti birden her şey
Yoksa
Artık kokun yok odamda
Duvarım da resmin
Masam da seni hatırlatacak herhangi bir şey de yok
Ne yana baksam sen yoksun
Şimdi bende, senden ne arasan yok
Kulağım da sesin yüzümde nefesin
Daha dün düşmedim mi ben sana
Yüzüme girdap süren dipsiz çukur
Bir çocuğun masumane yardımlarıyla
Kurtulmuşken canhıraş keşkemekeşinden
Başka kapın mı kalmadı çalacak
Adımı mı ezberliyorsun sürgit
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!