Yaşlanıyorum artık
Sevmeye zaman kalmıyor
Anlamıyorum
Özlüyorum eskileri
Yenileri ekleyemiyorum
Ne olur benden kaçmasan
Bu kadar uzakta olmasan
Dinlediğim her şarkıda
Sesin çınlamasa kulaklarımda
Dudaklarım böyle kupkuru
Üstüm başım toz içinde
Önüm arkam pas içinde
Siz benim nasıl yandığımı
Nereden bileceksiniz
Bir fidandım devrildim
Neredesin ey aradığım mutluluk
Neredesin ey aradığım sevgili
Bende seninle mutlu olmak istiyorum
Bende seninle gülmek istiyorum
Neden hep beni bulur kör sevdalar
Bin bir öfkeyle ayrıldım, çaresizdim
Ne kadar sevsem de hep aşkta tektim
Sana değer miydi bu gözyaşları
Hapsettiğim rüzgâra geç gelen sonbaharı
Nerelerde dolaştı gönlüm
Çökmüşsün yine kalbimin derinliklerine
Kaplamışsın bembeyaz bir örtüyle
Göremiyorum, bilemiyorum attığım adımları
Sanki uçuyorum, uçsuz bucaksız gökyüzünde
Ufuk beyazlığı andırıyor bana kefeni
Bilgi sahibi olmadan fikirlerle dolmuşuz
Bir yerlerde bir çift elin tuttuğu silahta kurşun olmuşuz
Kalem sahibi olmadan kılıçlar kuşanmışız
Yaşayıp yaşatmak dururken hem ölmüş hem katil olmuşuz
Avuçlarında hissetmek varken birinin ellerini sıkıca
Gözyaşlarımızla yastığımıza cehennemi
Çizdiğimiz zamanlar geçti artık
Şimdi dünyaları çiziyoruz
Kimilerin kırmızıçizgilerini aşındırarak
Demirci Kawa nın verdiği bahar coşkusuyla
Soldurdun, perişan ettin ömrümün baharını
Kuruttun, bitirdin o güzel anlarımı
Bir an gibi gelip geçti
Neyleyim baharı, neyleyim güldürmeyen yüzünü
Akşam oldu, nemlendi yine gözler
Çekmediğim çile kalmadı
Derdin nedir diye soran olmadı
Bir kez olsun kapımı çalan olmadı
Neyleyim seni yalan dünya
Sevdiklerim bana sadık olmadı
2012 de yazılıp hem dergi hem de internet ortamında yayınlalanan şiire bir "zil takarak" kendi adıyla yayınlayan arkadaş. "Ölüm" adlı şiiri silmezseniz bu sitenin yöneticisi ile görüşeceğim.