Gemiler yaptım kâğıttan
Büyük bir donanmam var artık
Silahlarla donatacağım hepsini
Mühimmatları ise sevgi
Dolaşacaklar denizleri
Aldım elime kalemi başladım yazmaya
Bu ayrılık akşamında gözlerim doluyor
İçimde bir sancı kalbim sıkışıyor
Aklım başımda değil kahır ediyorum
Sana son mektubumu yazıyorum
Kahretsin sevmişim
Gönlümü vermişim
Yaralıdır yüreğim
Sensiz bu canı neylerim
Gitmekte kararlısın
Hani unutmak bir mumun ömrü kadardı
Kaç mum eridi gözlerimin önünde hayalini eritemedi hiçbiri
Kaç mum eritmeli daha yüreğime akıtmadan sevgini
Ya da kaç mum sığdırmalı hayatıma seni unutmak için
Hani imkânsızlıklar ellerimizde tükenirdi
Sana verdim kalbimin anahtarını
Artık senin orası sormadan gir
Bir daha çevirirsen gizli bakışlarını
Anahtarsız açılır kendini yormadan gir
İçeride kimseler yok, yalnız senin hayalin
Kararıyor dünyam sen yanımda yokken
Ağlıyor gözlerim senin hasretinden
Bir umut kırıntısı içimi sızlatırken
İsyan etmedim hiçbir zaman sensizliğine
Mutluluğu isimlendirip aradım yüreğinde
Haklıyım diyemem ki! Suçluyum
Belki de ben anlatamadım sana kendimi
Tutuştum, yandım yokluğunda her gece
Yine gözyaşlarımla söndürdüm sinemi
Her gün her dakika seni özlerdim
Bir küçük çiçekle kandırılabilirim şu sıralar
Bir tek papatya, bir kır menekşesi ile örneğin
Bir kaç satır şiire tav olabilirim
Bir gamlık notayla artar sevincim
Bir parça güneşle kandırılabilirim şu sıralar
Karanlık sözler yazıyorum hayatım hakkında
Kimliğim, inançlarım işgal altında
Tabutumun üstüne zar atıyorlar
Cebimdeki adreslerden umut kalmadı
Karanlık sözler yazıyorum hayatım hakkında
Uçurumun kıyısındayım
Düşüyorum
Seviyorsan eğer
Tutar mısın beni
İçimde bir sessizlik
2012 de yazılıp hem dergi hem de internet ortamında yayınlalanan şiire bir "zil takarak" kendi adıyla yayınlayan arkadaş. "Ölüm" adlı şiiri silmezseniz bu sitenin yöneticisi ile görüşeceğim.