Yaşamayı özledim, zincirsiz...
Zehirsiz...
Art niyetsiz...
Ver şunları elime esirgeme benden bir çift eli.
Şartlar deli, rüzgar deli, ben deli...
Modası mı geçti mertliğin.
Yaşamayı özledim çadırında hayatın.
Keşke sis olsaydı heryan.
Rakım üç bin,ne televiziyon ne ceryan...
Atların ayak sesleri nerde.
Arabalar nerde dede yadigarı.
Yaşamayı özledim, bedelsiz, nedensiz...
Sevmek denen bir şey varmış.
Özlemek denen bir şey...
Gülmek denen bir şey...
Ayaklarını kuma gömdüm sevdamın; başına dolu düşer.
Özlemim firar etmiş; silahsız, kuralsız.
Yaşamayı özledim,kendimde,
efkar basmış şehrin karanlık bir yerinde.
Martı falan hikaye...
Grevde ne varsa umuda dair.
Felek yine izinde.
Başım kör talihin dizinde.
Yaşamayı özledim yangınlar arasında.
Bulutlar içinde...
Kurşun yağmurlarında...
Özlemime gülme benim.
Başım eğilmesin diye hayat eğildi.
Bir pencere çıktı karşıma; o da hayat değildi.
Yaşamayı özledim bakışlarında;
ekmeksiz,susuz, cıgarasız, yuvasız.
Gülüşlerini özledim.
Gelişlerini özledim.
Gün mü geçer bu meret şehirde...
Sabah mı olur...
Yaşamayı özledim; gözlerinde,ellerinde,
yani sende...
Saçlarında yani.
Saçlarına düşen kar tanesi olmak,yaşamak.
Gözlerinde yaş...
Ellerinde titreyiş,telaş...
Yarın çok geç.
Bugün de erken.
Bana bir kaç teselli getir gelirken.
Bana beni geri ver gülerken.
Hatırlatma bir şeyleri elveda derken.
Gülmeyi öğretmeye kalkmayasın.
Sen çirkinsin ey vefasız, güzelliğin yüzdedir.
Derinlerde bir şeyin yok ne var ise yüzdedir.
Asil olmaz bir soysuzdan aslı belli, kök belli.
Canlar yakan bir sahtenin gücü gülen yüzdedir.
Gençliğimi aldı gitti, çizgilerim yüzdedir.
yüzümüze gülsün diye hayat
bu ne şaklabanlık yılışıklık
oysa komedyen de değiliz
komik olamak adına komik duruma düşmüşüz
yine de sırıtmıyor hayat
sıkmış dişlerini
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!