Dostlarımla birlikteyim,
Ne acı,ne üzüntü,ne keder.
Olsa bile dertler bir,
Yürekler bir.
Beraber gülen biz,
Beraber ağlayan yine biz,
Belliydi
daha en başından
nasıl bir kara sevdanın
kucakladığı bizi.
Üzerimizden eksik
kalamadı hiç
İlk yürümeye çalıştığım an geliyor aklıma,
Yarım yamalak,
Annemin mis kokan elleriyle ellerimi tutuşu,
Düşmeyeyim diye çabalayışı.
Ama yinede düşerken,
Beni kavrayan,
Seyretmek istiyorum Ankarayı,
Otobüsün puslu,soğuk çerçevesinden.
Gençlik Parkını,Ulusu,Kızılayı.
Gözlerimin önünden akıp geçsin Ankara,
Hayatım gibi.
Hey gidi Ankara,
Gözlerdeki perdeleri
ve önyargıları
Yakın.
Yakın ki,
Geceleri aydınlatan
kıpkırmızı alev altında
Bir adam peşimde,
Karanlıktan göremiyorum yüzünü.
Kim bu?
Saçları sakallarıyla
bir olmuş.
Yürüyüşü bir sevdadan
Herkesin yüreğini burkan,
gözünde yaşlar
ve titremeler
hissettiği anlar vardır.
Benimki Hasanoğlan.
İstemezdi kimse
..ve gün gelir,
Yüzünü gizler güneş.
Sadece karanlıklar kucaklar seni,
Anne şefkati olmasa da,
Bırakmaz yalnız.
Ama yalnız olmasan bile,
Bilmiyorum ne kadar olduğunu
ayrılık vaktinin.
O günden beri
sakallarımı kesmedim.
Dokunuşunu aradım,
pamuk ellerinle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!