Bir mermer,
Üzerinde ismim yazılı.
Çevremdeki herkes sessiz,
Başımdaysa gözler yaşlı.
Üzerimdeki papatyalar
Bana seni hatırlatıyor.
Saat çarpıyor duvardan yüzüme,
Sertçe.
Kalleşce.
Acımasız.
Korku dolu bakışlarımın altında,
Akrep kovalayamıyor artık yelkovanı.
Kalbini çıkarıp atamazsın,
durur ve ölürsün.
Hasrette öyle bir köşede
sinsi bir bekleyiş
içerisinde.
Her gün aynı acıyı
Bazen zor gelir söze dökmek kelimeleri,
Anlatamazsın fırtınalarını,
İçindeki ürpertiyi.
Ölmek istersin bazen,
Bazen ise donup kalmak.
Bir ürperti tekrar kucaklar seni,
Yaşadığımız hayat,
Birer bozuk para misali.
Hepimizde ayrı hata,
Ayrı bir sancı.
ve kendi boynumuzda bütün günahlar.
Birlik olarak
Yine içimde kara bulutların
istilası,
yine sensizim bugün.
Duraksamadan,
nefesim kesilene kadar
koşmak istiyorum,
Sinirliyim.
Yorgunluk beni alırken benden,
Gözlerinden.
Gün şafağa dönük.
Uyumak istiyorum,
Uyanmadan
Değişmeyen bir tek
o kalsa da
ben çocuk kalsın
isterdim
bir de gözlerimin,
değişmesin.
Sevmeseydik yanlızlığı
aşık olur muyduk hiç?
Biliyoruz bal gibi
sevdaların yalnızlığını.
Acı ama gerçek bu.
Biz acıyı seviyoruz,
Pencerenin arkasındayken,
dışarıda yağan kar
üşütmüyor beni.
ve gençliğim onunla
beraber bana bakıyor,
gözlerime seriliyor.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!