Mehmet Yasin Sülüten Şiirleri - Şair Meh ...

Şimdi eskisinden daha bedbahtım.
Hiçbir yaram kabuk bağlamıyor.
Kalbim doldu, acıyla taşıyor.
Sevilen, sevildiğinden habersiz,
Seven her gün derbeder.
Adım atmaya mecal yok.

Olanca kuvvetimle bir tokat atabilsem kendime,
Bir dırıvırı takıldı kalbime,
Her kancası sen.
Bir insan bu kadar mı aciz kalırdı Allah'ım?
Bir insan bir insana bu kadar mı bağlanırdı?
Senden öncesi yok hatırımda. Neydim ki ben?

Kararan yıldızlara inat,
Bembeyaz haykırışlarım vardı.
Geçmişime, bugünüme ve geleceğime.
Yutkunamazdım, boğazımda hevesler...
Serçe kadar sevseydim hayatı,
Bana yeter de artardı.

Bugün uyandığımda sana karşı bir şey hissetmediğimi anladım.
Buna üzülsem mi, sevinsem mi bilemedim?
Hâlbuki Sendin yani. Bütün mevzum sendin.
Üzüldüğüm de aklıma sen gelirdin,
Sevindiğim de aklıma sen gelirdin,
Sigara yaktığımda aklıma sen gelirdin.

Bakmışım sokaklara,
Gülen çocuk aramış gözlerim.
"Vakit tamam." derken kader bana,
Gülen çocuk aramış gözlerim.
.
Vuslat vakti gelip çatmış,

Uzun bir yol var önümde,
Uzun ve yalnız, kimsesiz.
Çiçekler açarken kimsesiz,
Kar yağarken kimsesiz.
Bir zindegani yaşadım belirsiz.
Uçan kuşa, bir damla yağmura,

DÜNYA BİR AFET-İ DEVRAN,
KİMİNİN AKLINI, KİMİNİN KALBİNİ ÇALAN.
VAR MI Kİ BURAYA KAZIK ÇAKAN?
KURTULUŞ YOK, NE AZRAİLDEN NE DE MEZARDAN.
.
ÖLÜM BAŞLANGIÇ MI YOKSA SON MU?

Gönlüm mahşer yeridir,
Dışarıdan tek görülebilirim,
Ama içimi bir ben bilirim.
Eski dostlar, aşklar, düşmanlar.
Hummalı bir çalışma var içimde,
Hani bi kırılsam yüzlerce insan içimde,

Savaşmak eylem gerektirir,
Aklen, rûhen ve manen olmaz.
Elinde kılıç dilinde Tekbir!
Hiçbir kalen sarsılmaz.
Kılıç çekilsin kınından,
Gerek kalem, gerek söz gerekse de silah,

Saatlerin anlamını yitirdiği saatlerde,
Bilmem kaçıncı tütün buluştu ateşle.
Beynim basamak basamak anlama kabiliyetini yitiriyor.
Ve ölüm ve yaşam ve geri kalan her şey önemini kaybediyor.
Bu kadar aşağılanmak birazcık kırıyor.
Kendimi aşaladığım saatlerdeyim.