Mehmet Yaşar Şiirleri - Şair Mehmet Yaşar

Bu gece benim en mutlu gecem oldu,
Mutlulukların en güzelini yaşattın bana,
İnanmazı güç olsa da söyledin sonunda,
Bu sabah dedin ya Funda’m Seni seviyorum.

Allah’ım ne olur bu bir rüya olmasın.

Seni tanıdığımda ben daha On İki yaşındaydım,
Aşk nedir aşk acısı nedir hiç bilmezdim,
Öyle güzel saçların vardı ki bağladı beni sana,
Artık sen kalbimin gönlümün tek sahibi olmuşdun,
Sarı saçlarındı beni sana böyle bağlayan Fatma’m.

Ne günler yaşadık biz seninle,
Az mı içip isyanlar ettik kaderimize,
Şimdi iki ayrı şehirdeyiz seninle,
Sen K.Maraş’ta ben İstanbul’da.

Artık yalnız içiyorum ben buralarda,

Vazgeçtim sevdiğim artık senden
Ne olursun daha çıkma karşıma
Allah’a adadım ben bu canımı
Ne olursun daha çıkma karşıma

Hasretinden dağlar taşlar dile geldi

Henüz On Dört yaşında,
Bir çoban kızı sevmiştim,
Bir anda vurulmuştum ona,
Sevmiştim çoban kızını ilk görüşte.

Çoban kızı değil sanki peri kızıydı,

Yine oturmuşum meyhane masasına,
Dolduruyor meyhaneci kadehlerimi,
İçiyorum son yudumuna kadar içkimi,
Doldur meyhaneci doldur içeyim.

Sormuyor meyhaneci bile derdimi,

Çaresiz düştüm gurbetin yollarına,
Dediler gurbet başlar burada,
Açı tatlı geçer günlerin aldırma,
Çok acı geldi gurbetin suyu ilk günden.

Anam geldi ilk günden aklıma,

Her şey bitti hoşça kal dediğin o gün
Ben yaşarken ölen bir garibe döndüm
Ardından her gün gözyaşı döküyorum
Yokluğun çekilmez bir çile gel artık

Gittiğin günden beri gülemiyorum

Dön gel desem dönüp gelir misin?
Senin sevgine muhtaç bir kul var desem.
Sensiz nefes bile alamayan bir aşık var desem,
Gel bu aşığı güldür desem gelir misin sevdiğim.

Bu acıyla yaşayamıyorum artık desem,

Mademki çalıyor artık ayrılık çanları
Belli ki bitirmişsin kalbinde bu aşkı
Gitme desem de faydasız gideceksin belli
Habersizce git, gidişini görmesin gözlerim

Gidersen dayanamam senin yokluğuna