Biliyorum..
Sen beni hiç sevemedin.
Zaman zaman denedin
Belki çok ama çok istedin
Yapamadın…
Yıllar yılı kapalı kapılar ardında
Sen bu şehri görmedin, bilmezsin
Havasını solumadın
Yağmurunda ıslanmadın
Kaldırımlarına ayak izi
Vitrinlerine göz izi bırakmadın….
.…Ve sen..
Olsun..Birileri,
Birileri mutlu olsun diye bu olanlar…
Orda..İki adım ötemizde,
Tamtamlar çalıyor duyun artık.
Bilmem kimin aşklarına
Kaynanaların dırdırına
Saydın mı?
Bu kaçıncı akşamı gidişinin
‘’Yalnızların yalnızıyım’’
O şarkıyı dinliyorum..
‘’yüreğime ektim seni’’
Kahırlıyım, yıkığım…
İstifle acılarını
Bir gün dönüşecektir mutluluğa
Acı,kader varsa yaşamda
Mutlulukta vardır elbette bir kenarında
Erikle,çekirdeği gibi yani…
Yanımda ne bir dost
Nede bir insan
Dışarısı soğuk
Dışarısı zifiri karanlık
Bir köpek havlar bazı bazı
Deli bir esinti eser
Yıllar önce..
Bir kadın sevmemi istedi..
Sevdim…
Sevmek karın doyurmaz dedi sonra
Kaçıp gitti sarışın adamla
Oysa hiç tipi değildi
Günün herhangi bir saati
Mesela sabahın ilk ışıkları
Girerken pencerenden içeri
Ekmeğine reçel sürerken
Çayını yudumlarken
Aynada saçını tararken
Yaşamak bumu be derim bazan kendi kendime
Bumu yaşamak..
İki adım ötesini görememekmi
....ve sonra kuruyup düşen bir yaprak misali
Kaybolup gitmekmi sonsuzlukta.
Yaşamak bir dilim beyaz peynirle bir şişe şarabın
Dün,Sen görmedin..
Lapa lapa kar yagdı bu şehre.
Soğuktan titrerken şehrin kuşları.
Anneleri kızıp bagırıyordu
Mahallede kar top oynayan çoçuklarına.
Kömürden gözlü,havuçtan burunlu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!