UMUT...
Ne garip adamım
Bir o kadarda aptal.
Benim neyime senin sokağında yürümek
Ayaklarım dolaşıyor
Ne garip adamım
Bir o kadarda aptal.
Benim neyime senin sokağında yürümek
Ayaklarım dolaşıyor
Dilim tutuluyor
Sözcükleri yutuyorum
yalnızım bu şehirde
Bir yarasa çarpsa kapıma
Senmişsin der açarım
Gülme ne olur
Bekleyişin çaresizliği
Umut işte…
Unutamam dediğine bakma
Yara kapanmaya
Kırık kaynamaya
Ve insan soluklanmaya
Mecbursa…
Karda izler
Unuttum demek ne kadar kolay
Yalanın en yalanı.
Ben sabahsız gecelerde
Ben akşamsız gündüzlerde
Kaç şişe şarabın mahmurluğunda
Kaç şişe rakının sarhoşluğunda
Tepenin altında
Greyderler, kepçeler,kamyonlar
Kelli, felli adamlar
Cici, bici hanımlar
Dünya umurlarında olmayan çocuklar
Dönmüşlerdi yüzlerini tepeye
Sesini duyuyorum..
Melodi dinlermişçesine sessiz.
Sol elin saçlarını tarıyor parmaklarınla
Söylenmemiş onca sözcük
Buza kesiyor dudaklarımda
Zaman su gibi akıyor…
Sabahtan davetliyiz kurulu sofraya
Teypte aynı kaset
Güneş ha battı, ha batacak
Deniz çarşaf
Sohbet dersen gırla
Unutulmuş dertlerin orta yerinde
Yemin ederim..
İşte şimdi..Tamda şimdi…
Beni düşünüyorsun.
Saç diplerin kaçınıyor
Parmak uçlarında bir uyuşukluk
Yüreğin keyifsiz atıyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!