Mehmet Soysal Şiirleri - Şair Mehmet Soysal

Sadece Fatih İstanbul'a değil,
Aslında İstanbul'da Fatih'e aşıktı.
Birgün daha dayansaydı Konstantin'in ordusu,
Ertesi gün İstanbul çehizini alıp Fatih'e kaçacaktı.

Ah ulan.!

Yarim ekmek arasi
Kup Peynirin de Buldugum lezzeti
Su Sehir de Kimsenin sohbetinde bulamadim

Kader iste ne yaparsin

İşine gelince Dost olup,
İşin bitince Tavır yapıyorsan

Gün gelir aldığın her nefes Kahır olur...

Icimde sizliyan bu dert,
Dermansiz bir Hastalikmis.

Bol bol kan tahlili yaptilar.

Belki Kalbini alirsak,

Ucurtmaya baglasam hayallerimi
Ve saliversem Gokyuzune

Gokkusagi gibi acilsa renk renk
Yetim cocuklara Selam Olsun
Kaderimiz ayni bu Sehir de.

?Seni Seviyorum dedim... Böyle söyleme,Lütfen bundan sonra Arkadaş kalalım dedi. Tamam ben de onu diyordum işte arkadaş kalalım, Ama Hayat Arkadaşı Olarak kalalım....!

Hayat bazen karıştırıyor insanları..
Ne zaman bir insan tanisam;
Önce kelebek gibi çiçek çiçek geziyor,
Sonra da bir arı gibi iğnesini gösteriyor..
Küçükken arkadaşlarımla oynadığımız,
Oyunlar geliyor aklima..

Duydum ki,
Artik her kapidan egilerek geciyormussun.

Hani gittinya;

Basin Göğe Ermis Sevgili...

Gozlerin gonlume bir hediye, Seni sevdim de dustum derde, Askimi gururumu atip yerlere, Gidiyor musun,Git Gule Gule... Olur muydun beni biraz sevince, Mutlu mu olacaksin sanki gidince, Elin de bavulun kacip gizlice, Gidiyor musun,Git Gule Gule... Karanlik gunlerin sebebi sensin, Garip gonlum daha ne yapsin, Artik yuzunu Seytan gorsun, Gidiyor musun,Git Gule Gule.. Resmini yirtip attim bende, Mutlu oldun mu simdi soyle, Gonlumu birakip atesler de, Gidiyor musun,Git Gule Gule..

Bugun ogrendim.. Yanima cagirdigim zaman gelmiyordu diye arkamdan konusuyor mussun.. Ulan kadin kendine gel kendine..! Ben ki Alemlerin Padisahi gunde Bes Vakit evine cagriyor, Esseklik edip gitmiyorum Senin gibi acizane bir kulun yanda ne isim var...