Mehmet Soysal Şiirleri - Şair Mehmet Soysal

Karanlik,soguk gece
ve piril piril Ay Gokyuzunde.

Eserken ruhumu titreten ruzgar,
Gel gitler oynarken bedenim
Olumle yasam arasi cizgide,

Birak Rüzgar misali hayatimdan
Giden gitsin Gönlüm.

Yaşadiğimiz nice Firtinalar da,
Birbirimize Tutunmadik mi.?

Ahh Ulan
Yine Yuregim Toprak Kokuyor.

İçinde biri Öldü Sanirim...

Öldügümü duyarsa uzulmesin diye haber yollamissin. Sen gittikten sonra ben cok Öldüm Gulum, Hani diyorum ki; Ecel Bir kerede sana ugramis cok mu..?

Bir Sevgilim var Seksen Dokuz yaşında.
Adı Vatan,Soyadı Millet.
Dosta Düşmana inat,
Ömrünü Sonsuzluk Yazmış Yaradan...

Tavsan Kani Cay misali, Demledim Seni Yuregime. Bir yudum Ceker misin..?

Ne zaman rüyalarima gelsen,
Uykularim Kendini Asiyor...

Hayatın yolları asfalt değil ki
Ölüme düşmeden koşarak gidelim

Şimdi Anneme Kaybolan yıllarımı sorsam, Nereye koyduysan oraya bak der...

Daragci yaptim kelimeleri.
Sabah Ezani Okunurken,
Ve Yoklugun Yuregime Dokunurken

Seni Asacagim