Seni anlatan, o kadar çok
satırlar, destanlar yazdım ki
Hiç biri anlatamadı seni
Gönlümdeki satırlar kadar
Öyle işlemişsin ki bu cana
Sana gelmek istiyor ruhum
Kirpiklerin ile gözlerinin arasındaydı aşk
Aşk nedir diyorsun ya hani
Kirpiklerinin arkasına saklanmış
Masmavi bir gökyüzüydü aşk
O yüzden dir benim
Yağmurları sevmeyişim
Zamanı dolan her yaprak
Bir bir Düşer dalından
Kimin gücü yeter durdurmaya
Akıp gider avuçlarından zaman
Bir kez olsun baktınmı toprağa
Ne göktedir yerim
Ne yer yüzündeyim
Beden denen bir kafesteyim
Her daim semada ellerim
Sana varmaktır benim tek dileğim
Ne kandiller söndürdüm
Bıraktığın karanlığında da
Hiç biri geceyi aydınlatamadı
Gözlerinin nuru kadar
Nice yangınlar söndürdüm
Dilim sayıklamasaydı adını
Aklım unutsaydı hatıralarını
Gönlüm açmasaydı kapılarını
Ne seni arardım ne bakışlarını
Ellerim aramasaydı ipekten saçlarını
O cennet kokun öyle işlediki içime
Ölmeden cenneti tattım sende
Sen ise diyorsun beni sevme
Yüreğin yüreğime dokundu birkere
Gözlerine her baktığımda utanırdın ya öyle;
Yine akşam oldu dışarısı biraz ılık ama
Ben yine üşüdüm senin yokluğunda
Hava acık ama yıldızlar yok semada
Belki de vardı ama ne çare
Bu gözler gönül yıldızını aramakta
Ne bedeller ödedim oysaki sevgime,
Allah aşkına hiç mi sevmedin beni söyle.
Ne engellere göğüs gerdim ama ne çare,
Söyle nasıl güvenirim sana bundan böyle.
Katlanmadım mı uğruna her derde?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!