Sen sevmeyi beceremedin
Kaçtın kendinden
Eğer sevebilseydin,
Bu aşkın bir hikâyesi olacaktı.
Sen sevmeyi beceremedin
Aylak bir fırtınada kaybetmiştim seni,
Bir simyacı değildim ama;
Tenörü yüksek bir aşkla sevmiştim seni.
Gidişinle zamanın çarmıhına gerilmişti sıska anılarım.
Paslanmış bulutlar kadeh tokuştururken avuçlarımdan,
Ansızın, bırakıp gittin hiç sebepsiz.
Arkanı bile dönmedin çekip giderken,
Ayrılığın ateşi ile baş başa bırakarak.
Elvedasız geçtin yüreğimin köprülerimden.
Oysa ben bir ömür yüreğimde taht kuracaksın sanmıştım.
Yüreğimin yüreğinle kesiştiği yerde cennetten ırmaklar akacağına inanmıştım.
Seni beklemekle geçti günlerim,
Gelmedin.
Hayallerimden kilim yaptım, yoluna serdim,
Gelmek nedir bilmedin.
Tükendim, gelmeyeceğini bile bile seni sevmekten.
Tükendim…
Sensizken cehennem ateşinde yanıyorum
Kül yok, duman yok, alev yok…
Yokluğunda kurumuş bir toprak gibi çatlar yüreğim,
Bulut yok, yağmur yok, su yok…
Yalnızlık boy gösterirken ıssız gecelerimde,
Bir fırtına kopar içimde,
99’da üç yaşındaydı depreme yakalandığında
Ne olduğunun farkında bile değildi.
Buz gibi betonların arasında iki gün bir başına kalmıştı
Karanlıklarda bir başına ağlamış, sesi kısılmıştı.
Elini tutan sıcacık bir el, ona yeni bir dünya bağışlamıştı.
Gözlerini açtığında asla unutamayacağı birçok yüz onu bekliyordu.
Sadaka niyetine bir tek gülüşün yeterdi ömrüme,
Varsın ıslansın sana adadığım şiirler,
Kanasın incinen gururlar,
Paramparça olsun yalnızlığım.
Yeter ki kırılsın sessizliğim gülüşünle,
Güler misin?...
Aşkına doyamadım, ayrılık erken
Sözlerin çok acıydı veda ederken
Gözlerime bakmadın elveda derken
Nasıl da canım yandı böyle severken
Bir bana mı bakmaya korktu gözlerin?
Arnavut kaldırımlı lejyonerler köprüsünden yüreğimdeki sürgünün derinliklerine yürüyordum.
Kimsesizliğim döşenmişti sanki Karl köprüsünün arnavut kaldırımlarına,
Vltava nehrinin yosunlaşmış kokularını içime çekerken,
Memleket hasretimin yangınını söndürmeye çalışıyordum.
Yağmurlara açılıyordum ıhlamur ağaçlarının altında.
Mutlu sonla bitmez bütün hikâyeler
Bazıları acılıdır, hüzünlüdür, keder yüklüdür.
Bazıları dikenli, yolları taşlı, gözü yaşlıdır.
Oysa bütün hikâyelerde,
Bir bakışla yüreklere tohum serpilir,
Bir gülümsemeyle filizlenir tebessümler,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!