DEDİLER
Bende beni aradım bende sandım
Görmez misin gözün perde dediler
Kendimi ölümsüz bedende kandım
Gel görki sonun kara yerde dediler
DEĞİL
Nasıl arz edeyim dosta
Şu benim halım hal değil
Dün sağ iken bu gün hasta
Ahvalim Haktan kul değil
DEĞİLİM
Sorar isen be kardaş halim özüm
Gel görki bu bendeki ben değilim
Kör eyledi gam keder iki gözüm
Gel görki bu bendeki ben değilim
DENSİZ
Kendin bilmez aklı tozuk
Yuf çekerim sana yazık
Özü bozuk sözü bozuk
Lügatımız uymaz bizim
DERİZ
Ol münkir gafil varmaz bu meydana
Çünkü biz-er-ere- er- Hakka deriz
Yarın bir gün dursak ulu divana
Bilki biz- ser-sere -ser-Hakka deriz
Dost
Dostum bilmeyince halım
Düşmanım nereden bilsin
Keşke deseydim ahvalım
Pişmanım nereden bilsin
DOSTUM
Dost olan her dost canımdır
Tektir dostum Habib ullah
Ben kulum dost sultanımdır
Haktır dostum kadim ullah
DURUR
Gönüldür pervane sevdadır dümen
Aşkın deryasını yüzdürür durur
Divane olsa çölü görür çimen
Aşkın sahrasını. gezdirir durur
SON
Sendin ağa sendin paşa
Hani nerde hükmün boşa
İster yüz ister bin yaşa
En son üstün döker toprak
ERENLER
Nesin’i seveyim yalan Dünyanın
Halden hale özüm buldum Erenler
Gam ile kederden olan zamanın
Gecesi gündüzüm soldum Erenler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!