Gecenin alabildiğince karanlığında
Kimsesiz, bir başına
Umutla, hasretle bekleyen
Uzaktan görünecek bir ışık
Kalbine serpilen serin su gibi
Hayallerimi, gerçeğe çevirecek
Bayırdaki gülün ihtişamı neyi ifade ederse
Hayatımdaki Ak sayfalar gözlerimin önüne serilse
Ben bu aşkı neyleyeyim, kafam rahat değilse
Kalem yazsa beni, ucu kırık kalemle
Akan suyun sesi, senin sesin olsa kulaklarıma
Bizim çocuğumuz, bizlerindir o
Anlamaya çalış neden öyle o
Allah’tan revamı terk edilmiş o
O, içimizde bir yara olmalı.
Ben sokak çocuğu, kendi başıma
Kardelenler açmış yüreğimin tarlasına
Mimoza çiçeği kokuyor yanı başımda
Ne güzel hayaller kurmuştum tek bir başıma
Pembe sayfalar açmıştım, gönül hazneme
Hiç ağlamazdım ben, kader kısmet der
Ey Zalim Felek
Beşiğini salar dururdum bebeğin
O an. İşte o an dalmıştım, derinlere
Islak ayakla, okula gittiğim günler
Yırtık ayakkabımın ucunda görünen parmaklarım
Gecenin ısız bir saatinde akan yağmur sesi
Kulağıma fısıldayan ilham dili
Derinlere dalıp yalnızlığımın ve kimsesizliğim
Farkına vardım.
İlerleyen vakit almış hızını şafak vaktine
Bir gecenin vaktinde beklenen
Çöken karanlığın hüznüdür paniklenen
O Saat’ e yağan yağmurun sesidir, akan
Esen rüzgârın çığlığıdır duyulan
Çevirsem gece karanlığında defter yaprağını
Terazi misali, dengeyle coşan
Hayatımızda önemli yer tutan
Damlayıp ta kendince dolan
Hararetlikken bizleri serinleten
Kâinatın düzeninde dünyamıza ibret olan
Latif olansın, cana can katansın.
Yaratandandır değerli kadınsın.
Sen bir lütufsun, kaburgadan olan.
Sen Annesin Sen, ümmeti yayan.
Havva'dır ismin, kainata anne
Dumanın isi yön verdi hayatıma
Ama sevginin aldatan yüzü
Hain yüzünü gösterdiğinde,
Yön veren is bile yalnız bıraktı.
Hayatın tatlı yüzünü gösterdiği
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!