Mehmet Şahan Şiirleri - Şair Mehmet Şahan

Ateş düşmüş gibi yürek yanıyor,
Dağlıyor içimi gardaş acısı…
Adını andıkça yaram kanıyor,
İlaç kar etmiyor, geçmez sancısı
Dağlıyor içimi gardaş acısı…

Yapılanlar geçti kara mizahı,
Akıldan daneler tutulur olmuş!
Yaltananlar seçti, varsa izahı
Yenilen naneler yutulur olmuş!
Akıldan daneler tutulur olmuş!

Öyle kararsız ki şu insanoğlu,
Gelirken ağlıyor, giderken ağlar!
Öyle zararsız ki görseler kulu,
Gülerken ağlıyor, güderken ağlar!

Sunulan hayatı deseler seçin,

Al yanaktan başlar telin visali,
Mah yüzde açılmış gülün risali,
Süzülür zülfünden sülün misali,
Aklımı oynatan yar mıdır, nedir?
Sendeki güzellik sır mıdır, nedir?

Ne oluyor, ne bitiyor çevrende,
Farkında olmayan insana yazık…
Neme lazım diyen çoksa ülkende,
Yazık bu gençliğe, ülkeme yazık..

Kalmamış kimsede şefkat duygusu,

Aç gözünü uyan ey insanoğlu,
Dünyaya kör gözle baktığın yeter!
Ömrünün yazına yağdırıp dolu,
Sellere kapılıp aktığın yeter!

Bataktan batağa batırıp durdu,

Gerilerde bırak öfkeyi, kini,
Rehber olsun sana İslam Hak dini.
Aldanma, terk eyle sahte zevkini,
Şeytanı Allah’a taptır öyle gel,
İblise secdeyi yaptır öyle gel!

Kim gidecek, kim kalacak yarına,
Dayanılmaz ateşine, narına,
Akıl ermez hikmetine, sırrına,
Kalbimi aşkınla gark eyle Ya RAB.

Eşref-î Mahlûkat diye yarattın,

İnsanları aldatıp, sıyrılsan da aradan;
Sadece sen mesulsün, açtığın her yaradan!
Gafil olup unutma, pay çıkarma aradan;
Bırakmaz orta yerde, hesap sorar Yaradan!

Ne kadar gizlesen de mutlaka gören olur,

Sınıflara dolmuşuz,
Yarış atı olmuşuz.
Körpecik beynimizi,
Bilsen nasıl yormuşuz.

İstediğiniz nedir?