Kadınlarımız
Dağların kekiğidir kırların çiçeğidir.
Kentlerin gülleridir kadınlarımız.
Fabrikada emekçi alanlarda eylemci,
Irgat olur tarlada bazen de bir simitçi.
ECEL
Bu son zamanlarda bir garip olmuş yüreğim yine.
Hep ölümü düşünür ecel gerçeği var diye.
Üç, beş yıl ömür biçiyorum kendime.
Bazen on yıla çıkıyor biçtiğim ömür kendime.
Çay Bitiyor
Balkondayım...
Demli çay yudumluyorum.
Sessizlik çökmüş sokaklara.
Sigaramın dumanıyla ölmüş düşler yolluyorum vefasız dostlarıma.
dayê kanê xort bûna min
uçtu gitti gençliğimiz.
bizden izin almadan..
öyle zalim öyle şuursuzca.
hani devrim yapacaktık.
İnsan mısın..?
Sen insan mısın..?
Sen insan mısın..?
Sen insan mısın..?
Söyle vicdanın nerede?
ve Ben Gidiyorum
Kör duvarlara bakıyorum.
Sağır insanlara soruyorum.
Dilsiz kelebeklerden şarkılar dinliyorum.
Güller yanıyor...
İşte gidiyorum
Giden benim gülüm amma;
Sizler gülün diliyorum.
Çünkü ben gülmesem de olur.
Sizin gülmeniz bana yeter.
Lanetler yağdırdın üstüme yıllarca.
Süründüm yollarda düştüm belalara.
Bu ne biçim aşkmış varamadım yara.
Sevda sevda lanet sevda.....
Artık akıllandım desem de inanma.
Söz verelim
Taksim meydanında biçare gönül.
Bu koca meydanda gariban ölür.
Düşkünleri kimse görmez mi bilmem.
Kör mu olduk yoksa sebep ne bilmem.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!