Vurulmuş Düşler
Vurulmuş dûşlerim…
Kırlar soğuk…
Üşüyor ay yüzlü, zeytin gözlü çocuklar…
Yaralı Kırlangıçlar aşkına,
KIŞ GELİR
İstanbul’a kış gelir.
Kar yağmaz ayaz gelir.
Deli bir aşık o benim.
Minibüsle yavaş gelir.
Munzur
Ez ezim ezim çeme Munzure.
Dikişim terim gunde Dûzgune.
Le peşîya min henin zorbazû faşist.
Nikarin bigirin min ez azad dimeşim.
Ey Sevgili Yar
Kırılır ellerimin cesareti sen gidince.
Kendini darağaçlarına asar yüreğim sensizliğinde.
Her sabah güneşe selam veren gözlerimin rengi solar.
Yıldızlara umut vermez artık düşlediklerim ey sevgili yar.
TAKILIR
Adaleti var diye kandığım dünyaya.
Güvenip sardığım dost bilip düşmana.
Acımı tükürdüm yağmura rüzgara.
Kanatlarım kırık kalkmıyor uçmaya....
Mazlum Sesiyim
/ben mazlum sesiyim/
/ben sevdikçe üzülüyorum/
/sevildikçe bölünüyor/
/bölündükçe çoğalıyor/
Esir aldım kendimi.
Söz verdi yüreğim bana.
Sevmeyecek bir daha asla.
Yıllar boyunca.
Adım çıktı duygusuza.
'' YAR ''
Bir sisli gece oldum.
Senin yokluğunda yar...
Bir allı turna oldum.
Muş'un dağlarında yar...
Yollar
Yollar vardır gidemezsin…
Yollar vardır dönemezsin…
Yollar vardır geçemezsin…
Yol yolcunun yoldaşıdır…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!