Mehmet Postallı Şiirleri - Şair Mehmet P ...

Dertler, taht kurdu içime
Eriyorum lime lime
Sevgilimin kastı kime
.......Bilmem niçin yas tutuyor
.......Hücrelerim pas tutuyor

Kosova, ah Kosova şanlı ecdadın yurdu
Sırplar seni orada, beni burada vurdu

İnsanlar kan ağlıyor, Kosova can pazarı
Yok, mu bir durduracak uluyan çakalları

Bu dünyada şan, şöhret güzelde, sonrası boş
O halde bırak onu, Allan’ ın yolunda koş

Mevlam ağaçları çiçekle bezer
Mor pembe dallarda arılar gezer
Kem gözler görmesin değerler nazar

Güzelliği ile değer elması
Bir başkadır Yahyalının elma’sı

Yeşil örtüsüdür, çıplak dağların
Çamlar, kamalaklar özü ormanın
Oksijen kaynağı olur sağların
Sevilir eğrisi, düzü ormanın

Sevmemek olur mu, o yeşil rengi?

Eriyorum, güneş görmüş kar gibi
Mah yüzünü görür görmez sevdiğim
Salınır durursun pembe nar gibi
Gözüm görür, elim ermez sevdiğim

Aşkın badesinden tattım bir yudum

Palavra atmayı nerden öğrendin,
Yerköyü kendine güldürdün Tüfek.
Yapamazsın dedik, hayli direndin,
Odayı yerinden kaldırdın Tüfek.

Pire gibi zıplar, yüksek atlarım,

Bana, yâr olmadı gurbet elleri
Adamın canına okuyor gurbet
Sıladan gel eder, yârin elleri
Yoksulluk boynumu büküyor, gurbet

Bilmem, ne yapayım muhannet seni

Eve girer girmez çaldı telefon
Gelen haber, acı habermiş baba
Yıkıldım kazayı öğrendiğim an
Elden ne gelir ki, kadermiş baba

Hemen yola çıktım, yollar bitmiyor

Ben senin sevdana düştüm düşeli
Göz yaşlarım durulmuyor cananım
Sevda yolu, kara çalı döşeli
Kıvrım kıvrım varılmıyor cananım

Adını zihnime yazdı kalemim