hayatının akışında bir bentim, hayallerinde gulyabani.
gözyaşı çeşmelerin boşandıran, sıkıntılarının menbaayım.
sarartıp soldurduğum,kuruttuğum yapraklarının faılı de
ne demeye sevdin ki, azabının yegane adresiyim.
benim adım kahır, göbek adım cefadır ey sevgili!
Öyle bekledim ki
Ne yağmurlarım dindi
Ne de umutlarımın acı çekişi
Bir sokak ortasında
Solanlarımın çığlığıyla öyle
bekledim
hayata atacak adımları
sen tut istedim elimden
baharı olamayan illere
taşıyalım çiçekli kırları
BEKLEYİŞ
Yok oluşlarda bir ağıt bu.
Viraneleşen gönül evi,
Harap olan vücutlar,
Ölü bir beden misali;
Günahkâr ve vefasız
belki
..........bir kuş kanadında can veririm
belki de,
................sensiz uzakta
............................ ıssız bır kentte
.......................
Belki bir gün gelirim kapını da
O zaman sen, beni alırsın koynuna
Ve güneş doğana dek
Yıldızları gökyüzünden çalar,
Aşkın en kor halini yaşarız da
O güllerin kırmızılığına inat
bir ben vardı,
uzun uzun gecelerde ağlayan
hatıralarından silinen
yokluğa itilen
eskidendi demek
ne de güzeldi
Bana bak ve yansımanı gör.
Alnımdaki her çatlak senden bir nişan
Benim dudaklarıma bak.
Ondaki kuruluk hep sana olan susuzluk
Sana asla sahip olmadığım bir yerde,
Koskoca bir yalnızlık var
Yılların özlemi, yangını yürekte
Sana sunulan bir Ben var
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!