Mehmet Özcan Yasdıbaş Şiirleri - Şair Me ...

İstanbul’u Sevmek

kim özlemez ki bu şehirlerin sultanını,
içinde bir nefesçik alıp, adımlamışsa sahilinde...
ya da kim sevmez ki Kızkules'inin ardından batan güneşi seyretmeyi,
boğazı yararcasına gecen yadıgar vapurların üzerinde,

İstasyon


ne gelen ne giden
bir istasyon ki
Anadolu’da bahtsız bir yer

Kaçıyordum aslında
……………..geriye bakmadan
Unutuyorum
……………….geçmişimi ve mavi günlerimi
Utanmadım
…………………ne sevgimden ne sarı sonbahardan

İçiyorum seni
Gecenin mey kokulu saatlerinde
Bir meyhanede
Bak yokluğun var
Geceme felç gibi iniveren
Şimdi ne dilemeli ki

Gitmeseydin
Sözünü tutsaydın
Biz olup senli anları
Bana tattırsaydın
Olmaz mıydı?

kalem


kalem, elde bir dilek ağacı;
tuttuğumuz peri asası...
hayalde yaşayanın kah çizilmesi

Kalem ve Çay



Kalem ve çay
Her gece yalnızlık durağında

kalsaydın
sana
mavi bir gök
yıldızları avuçlarına
denizleri ayaklarına
kelebekleri gözlerine

karanlığımın içinde
birden beliveren aydınlık kapı;
büyük ceviz oymalı
her oymada saklanan sır
sır ki ne çilelerdir ne sevdalar...

KAPI -2

Hangi kapından geçmeli sen diyarına?
Yuvalarından sızar benden her ayrılık
Karışır uzun yıldızsız gecelerime
Söyle, kaçmak için hangi kapı