Mehmet Keklik Şiirleri - Şair Mehmet Keklik

Ben şair sende Yedi renkli gök kuşağı olsan
Desenlerinin arasında mısralarımı yazmam
Ben dertli bülbül sende gül bahçesi olsan
Dalına aşk yazarak Şiirlerime ihanet etmem
Bana göre değilsin Defol git başımdan aşk

Yağan yağmurun altında iliklerimize kadar ıslanırcasına Yalnızlığın hüznünü bir birimize bakarak unutmaya Ebru desenli kelebekler gibi semaya kanatlanırcasına Benimle Yedi renkli gök kuşağına doğru uçmaya var mısın Gelincik örtülü tarlalarından sana gelinlik yapmaya Kömür karası saçlarına gök kuşağından taç yapmaya Ak duvağın üzerine aşk desenli yazmalar işlemeye Ebedi mutluluğa adım atarken eşlik etmeye var mısın Gül dokulu bahçelerde öten bülbüllerin şarkılarını Kırlarda Cıvıl cıvıl uçuşan kuşların ahenkli nağmelerini Yüreğimin derinliklerinde çağlayan ırmakların sesini Başını göğsüme yaslayarak dinlemeye var mısın İkimize gündüzler yetmez uzun geceler az gelir Haftalar aylar biri birini kovalar ardından yaz gelir Mevsimler yıllar akar gider ömür saadete az gelir Ebedi mutluluk için abı hayat suyu içmeye var mısın Yunusun bile tarif edemeyeceği içimdeki bu aşkımı Mecnunun uçsuz çölünü Ferhadın aşılmaz dağını Memo Zinin kara zindanını, sümmaninin gülperisini Benimle yeniden Aşıkların kitabına yazmaya var mısın Mehmet Keklik

Dünya bir değirmen gibidir durmadan döner

İnsan oğlu bir mumdur elbet bir gün söner

Dönen değirmende neler öğütülür neler

Yağız doru atlarımızın kişnemelerini dinleyin
Yeşil Yaylalarda dört nala ciritlerinizi izleyin
Ağızlarından salyalar akan uyuz aç çakalların
Nallarımızın altında nasıl ezildiklerini görün

Kefenlerine al kanlarıyla desenler işleyen

Yine akşam oldu kapandı kapılar
Sırdaşım dertler bir bir dizildiler
Acılarım sinsice yanıma sokuldular
İnlerim kimseler yaramı sarmaz

Dağlarım karlı bana geçit vermez

İki koyunu güdemeyen yöneticiye
Kefesinde hille tartan pazarcıya
Cebinde hap taşıyan eğitimciye
Işimiz kaldıysa vay halimize dostlar

Bir verip kırk alan fırsatçı tefeciye