Mehmet Keçeli Şiirleri - Şair Mehmet Keçeli

İçimde bir umut var
Bir gün dönersin diye
Kalbimde bir inanç var
Belki seversin diye

Gözlerin gözlerimde

Seçilmeden önce namaz kılardın
Camilerde cemaatı sınardın
Yarım ağız teröristi kınardın
Sen ne yalakasın imajın oğlu

Şehrin valisine "İT" deyip durdun

Onurumunuzdur bizim İmam Hatipli olmak
Neşr-i iman uğruna azimle şevkle koşmak
Manevi iklimlerde filizlenip gül açmak
Abesiyetten uzak ilim için çalışmak

İmam Hatipli olmak gönüllere girmektir

Ormanları yakan it sürüleri
Evleriniz yansın barkınız yansın
Kanımızı emen bit sürüleri
Düzeniniz yansın, çarkınız yansın

Ne hayvan koydunuz ne börtü böcek

İstanbul....!
Kaç mevsim geldi geçti, açmadı burda güller
Kıymetini bilmedi, senden olmayan eller
Sabrım tükendi benim, açsın artık şu güller
Baharlar gelsin diye, arşa açılsın eller.
Mehmet KEÇELİ

Şimdi İstanbul'da sonbahar
Gökte parlak güneş kış için kar toplar.
Yapraklar sararmış, kızıla dönmüş ufuklar
Tıpkı benim gibi, İstanbul'da sonbahar.

Hayat dört mevsimmiş, geçti yaz ve bahar

İzmir'in denizleri pislikten taşmış
İzmir'in denizleri pislikten taşmış
Çerçöp pislik orada kokular saçmış
Çerçöp pislik orada kokular saçmış

Kokudan insanlar yel gibi kaçmış

Acı olsan da hatrın kırk yıl sayılır
Mutluluklara adım senle atılır
Yârenler etrafında güler katılır
Geçmişler gelecekler sende karılır

Dostların en hasına sunulursun sen

Şehidime küfreden edepten yoksun kansız.!
Hayattayım deme hiç, geziyorsun sen cansız.!
Bu vatan şehit yurdu, ey! yüreksiz, vicdansız!
Ay yıldızın altında yaşıyorsun vatansız.

Yazık olur bilirim tükürürsem tükrüğe.!

Bu bir kayıp ilanı şehrin başkanı nerede?
Ne hizmetini gördük ne deva oldu derde
Aradım bulamadım ne gökte ne de yerde
Muhabirler dedi ki hergün başka şehirde.

Bu goygoycu uşağa çok basmışlar havayı